موفقيت پرتاب سه امتيازي به عوامل زيادي مانند مهارت، تمرين و دقت بستگي دارد، اما رعايت اصول علمي مي‌تواند توپ را به شكل معجزه‌آسايي وارد حلقه كند.

به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با پرتاب يك شوت سه امتيازي مي‌توانيد به تيمتان كمك كنيد تا از حريف پيش بيفتد. همچنين پرتاب سه امتيازي باعث مي‌شود به جاي آنكه در تمام طول مسابقه روي نيمكت بنشينيد، زمان بيشتري را در زمين باشيد. اگرچه ممكن است تصور كنيد كه براي موفقيت در پرتاب‌هاي سه امتيازي نيازمند كار و تلاش زيادي هستيد، اما هيچ وقت نااميد نشويد چون هر بسكتباليستي از عهده اين كار برمي‌آيد.

در ادامه به تكنيك‌هايي اشاره مي‌كنيم كه باعث افزايش مهارت‌هايتان در پرتاب‌هاي سه امتيازي خواهد شد.

1- با اصول اوليه آشنا شويد. از جمله اينكه بايد بدانيد يك شوت خوب چه ويژگي‌هايي دارد و تكنيك‌هاي صحيح پرتاب آن چگونه است.

2- مشخص كنيد كه بهترين روش پرتاب براي شما چگونه است. از جمله اينكه بايد بررسي كنيد آيا شوت خود را به طور صحيحي پرتاب مي‌كنيد و فشار مناسبي به قفسه سينه خود وارد مي‌كنيد يا نه.

يك پرتاب سه امتيازي در شرايط نامتعادل

3- ابتدا پاي قوي‌تر خود را روي زمين قرار دهيد. وقتي در آستانه پرتاب هستيد، بايد انگشتان پاي راستتان در راستاي آرنج راستتان قرار داشته باشند.

4- دست ضعيف‌ترتان را در كنار توپ بگيريد تا تعادل توپ را روي دستتان حفظ كنيد.

5- توپ را طوري با انگشتانتان نگه داريد كه يك پيشخدمت سيني را با انگشتان خود نگه مي‌دارند. اگر بعد از بازي متوجه شديد كه كف دست‌تان كثيف شده است، نشانه اين است كه توپ را به طور صحيح نگه نمي‌داريد.

6ـ پس از پرتاب، دست پرتاب كننده خود را به طور كامل دراز كنيد. دست ضعيف‌ترتان كه توپ را نگه داشته بايد همان وضعيت به صورت آرام و بي‌حركت باقي بماند. همچنين مي‌توانيد مچ دست‌تان را رو به عقب خم كنيد.

7ـ در هنگام پرتاب، از پاهايتان استفاده كنيد. يك روش مناسب براي تقويت عضلات پا استفاده از تمرين‌هاي «بشين و پاشو» است. اگر ماهيچه‌هاي سه سر خود را تقويت كنيد، مشكل‌تان تا حد زيادي حل خواهد شد. براي نمونه به چانسي بيلاپس يا كوئنتين ريچاردسون توجه كنيد. همچنين سعي كنيد از اسكات براي تقويت پا استفاده كنيد.

8ـ شوت سه امتيازي را تمرين كنيد

* بامداد يا ماژيك خطوطي با فاصله يك فوت (30 سانتي‌متر) رسم كنيد (به صورت افقي رو به سبد). اين خطوط از سبد شروع شده و در تمام طول زمين ادامه پيدا مي‌كند و نشان دهنده موقعيت ايستادن براي پرتاب است.

* در نزديك‌ترين خط به سبد ايستاده و حداقل پنج پرتاب انجام دهيد.

* به خط عقبي رفته و مجددا تلاش كنيد. پس از آن مجددا يك خط به عقب برويد. اين تمرين باعث تقويت پرتاب‌هايتان مي‌شود.

9ـ نكات زير را هميشه به ياد داشته باشيد:

* تعادل: هر بسكتباليستي در هنگام پرتاب عادت‌هاي خاص خود را دارد. ممكن است توپ را دوبار به زمين بزند يا اصلا نزند. با اين حال، تعادل لازمه هر پرتاب مناسبي است.

* آرنج: بايد آرنجتان را صاف نگه داريد. وقتي تعادل‌تان را حفظ كرديد، آرنج دست پرتاب كننده خود را طوري نگه داريد كه به صورت L دربيايد.

* چشمان: با چشمانتان روي سبد تمركز كنيد. توجه خود را روي نقطه‌اي كه مي‌خواهيد توپ را به آنجا برخورد كند نگه داريد.

* پس از اينكه توپ را رها كرديد، دستان‌تان را در هوا نگه داريد.

10ـ چشمان‌تان را روي هدف (كادر مشخص شده روي تخته) بدوزيد.

11ـ هميشه پس از پرتاب بپريد. اين كار باعث مي‌شود كه قدرت بيشتري به شوت خود وارد كنيد و بتوانيد توپ را از بالاي سر حريفان به سمت سبد پرتاب كنيد.

12ـ سعي كنيد حداقل يك بار از تكنيك برش استفاده كنيد. به اين ترتيب قادر خواهيد بود حريف را فريب داده و زمان بيشتري براي شوت كردن در اختيار داشته باشيد. تا زماني كه مجبور نشده‌ايد، براي پرتاب عجله نكنيد.

13ـ به سرعت تصميم‌گيري كنيد و حتي اگر حريف قوي هيكلي به سمت‌تان يورش آورديد، دچار وحشت نشويد.

** تكنيك‌هايي براي پرتاب سه امتيازي در شرايط تحت فشار

1) ارزيابي دقيق از ميزان قوت دست اصلي پرتاب كننده

* بايد به خوبي بدانيد دست اصلي شما كه به توپ سرعت مي‌دهد چقدر نيرو دارد. در شرايط تمرين فرصت كافي داريد تا ارزيابي دقيقي از فاصله‌ي خود تا حلقه داشته باشيد مي‌توانيد جاي خود را فيكس كنيد و بعد پرتاب كنيد. اما اين شرايط ممكن است در مسابقه وجود نداشته باشد.

* در شرايط عادي هنگامي كه پرتاب كننده در آخرين فاز پرتاب به هوا بلند مي‌شود، تقريبا تمام قسمت‌هاي بدن او از جمله دست در يك راستا قرار دارد، اما در مسابقه ممكن است دست مدافعي مقابل شما قرار داشته باشد،‌در اين صورت مجبور خواهيد براي عبور توپ از بالاي دست مدافع، كمي دست خود را عقب بدهيد. در اين صورت فاصله‌ي واقعي پرتاب شما افزايش پيدا خواهد كرد. يعني با وجود اين كه پاهاي شما مثلا در فاصله 7 متري حلقه قرار گرفته، اما فاصله پرتاب حقيقي شما چيزي در حدود 7 متر و 20 سانتي متر يا كمي بيشتر خواهد بود. در اين شرايط شما بايد به اندازه فاصله حقيقي نيرو مصرف كنيد. و اين افزايش نيرو را در فاصله‌ي زماني بسيار اندك انجام دهيد. كاري كه بسيار دشوار است. بسياري از پرتاب‌هاي ايربال (پرتاب‌هايي كه به حلقه اصلا برخورد نمي‌كنند) در اين شرايط رقم مي‌خورد يعني پرتاب كننده تحت فشار فاصله‌اش را افزايش داده اما به همان اندازه قبلي نيرو وارد كرده است و به اين ترتيب توپ به حلقه نمي‌رسد و از كنار آن رد مي‌شود.

2) عادت به حفظ زاويه پرتاب

* برخي بازيكنان عادت دارند، پرتاب‌هاي بلند انجام دهند، اما عده‌اي ديگر توپ را به شكل تيز روانه سبد مي‌كنند. استفاده از اين دو تكنيك به شكل همزمان كاري دشوار است. پرتاب‌هاي تيز در زمان كمتري به حلقه مي‌رسند. اما دو ريسك بزرگ موفقيت آنها را تهديد مي‌كنند. تهديد اول دست مدافع حريف است. با توجه به اين كه توپ چندان اوج نمي‌گيرد اين امكان وجود دارد كه در همان ابتداي مسير دفاع شود. تهديد دوم از دست رفتن توپ در صورت برخورد به حلقه است. توپ‌هايي كه با ارتفاع بالا پرتاب مي‌شوند در صورتي كه به امتياز تبديل نشوند، پس از برخورد به حلقه معمولا به سمت بالا رفته و شرايط را براي ريباند فراهم مي‌كنند، اما پرتاب‌هاي تيز پس از برخورد به حلقه به دليل چرخش زياد توپ و سرعت افقي زياد به طرفين مي‌روند و به اين ترتيب كار بازيكن ريباند كننده براي پيش بيني مسير دشوار مي‌شود. با وجود اين مسائل باز هم بهتر است بازيكني كه عادت به پرتاب‌هاي تيز دارد، استيل خود را عوض نكند. در سوي مقابل پرتاب سه امتيازي به شكل تيز اين مزيت را دارد كه بازيكن انرژي بسيار كمتري را نسبت به پرتاب بلند مصرف مي‌كند و مي‌تواند در يك بازي پرتاب‌هاي بيشتري انجام دهد.

به گزارش ايسنا، يكي از نكات مهم در پرتاب‌هاي سه امتيازي تلاش براي حفظ تعادل در وضعيت تحت فشار است. بازيكنان بسيار زيادي وجود دارند كه مي‌توانند در تمرين و در شرايطي كه فشار مدافع و استرس بازي وجود ندارد، پرتاب‌هاي 3 امتيازي خود را وارد حلقه كنند، اما شمار بازيكناني كه مي‌توانند در لحظات حساس بازي و در حالي كه تحت پرس شديد مدافع قرار گرفته‌اند، پرتاب موفقي داشته باشند، بسيار اندك است.

در بسکتبال ريباند کردن را مي‌توان بسادگي به عنوان به دست آوردن مالکيت توپ بعد از يک شوت ناموفق، تعريف کرد. در اين ميان داراي اهميت است که بازيکنان مهارتهاي ريباند کردن تدافعي و تهاجمي را ياد بگيرند. هدف ريباند تهاجمي حفظ مالکيت توپ و هدف ريباند تدافعي تلاش براي به دست آوردن توپ است. ريباند کردن، بخش عمده هر مسابقه در تمامي سطوح است. در واقع ريباند داراي تأثير بيشتري در بازي بازيکنان جوان‌تر است، زيرا در مراحل اوليه بسکتبال درصد بيشتري از شوتها ناموفق خواهند بود.

برای مشاهده ی متن کامل، به ادامه ی مطلب مراجعه کنید ...

علاوه بر مهارتهای اصلی دفاع روی توپ یا دور از توپ، چند مهارت دفاعی دیگر نیز وجود دارد که می‌تواند به تیم شما برای دفاع کردن علیه تهدیدهای تهاجمی خاص، کمک کند.

برای مشاهده ی متن کامل به ادامه ی مطلب مراجعه کنید ...

در این مطلب نکاتی پیرامون دفاع در حالت توپ زنده، دفاع در حالت توپ مرده و دفاع دور از توپ توضیح داده شده است.

برای مشاهده ی متن کامل به ادامه ی مطلب مراجعه کنید ...

دفاع فردي مي‌تواند بزرگترين مبارزه براي مربيان بسکتبال و بازيکنان آنها باشد. اين شامل پيشرفت در مهارتهاي اساسي است که وابستگي آن به توانايي کمتر از ارتباط آن با عزم مصمم است. بعلاوه دفاع مي‌تواند بخش جدايي ناپذير از بازي هر بازيکن باشد..

برای مشاهده ی متن کامل به ادامه ی مطلب مراجعه کنید ...

شوت، احتمالاً شناخته شده‌ترین مهارت اصلی در بسکتبال است. تمام بازیکنان شما علاقه‌مند به گل زدن هستند واگر یک توپ و یک سبد در اختیار آنها قرار دهید، حتی یک تازه کار به شوت یا دریبل خواهد پرداخت.

برای مشاهده ی متن کامل به ادامه ی مطلب مراجعه کنید ...

جهت دانلود اینجاکلیک کنید.